Szukając "Inki" : życie i śmierć Danki Siedzikówny

Book

In basket

rate

Szukając "Inki" : życie i śmierć Danki Siedzikówny / Luiza Łuniewska. - Warszawa : The Facto, cop. 2015. - 255, [1] s., [24] s. tabl. : fot. ; 21 cm.

Author

Łuniewska Luiza (1971- ).

Subject

Siedzikówna, Danuta (1928-1946) Szendzielarz, Zygmunt (1910-1951) Armia Krajowa Kara śmierci Kobieta Więźniowie polityczni Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)

Genre/Form

Biografie Wydawnictwa popularne

Historia Inki to tragiczny zapis życia dziewczyny oddanej Polsce. Danuta w wieku 15 lat, po stracie rodziców, wstąpiła do Armii Krajowej i przeszłą szkolenie na sanitariuszkę. Działała w 5. Brygadzie Wileńskiej AK pod dowództwem Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki". Jej członkiem był m.in. znany polski historyk Paweł Jasienica. Gry w 1944 roku Armia Czerwona wkroczyła do Polski, Siedzikówna podjęła pracę w nadleśnictwie Hajnówka. Pierwszy raz została aresztowana przez UB w czerwcu 1945 w Gdańsku, jednak podczas konwoju została odbita wraz z innymi żołnierzami. Później pracowała w nadleśnictwie Miłomłyn w powiecie ostródzkim pod przybranym nazwiskiem Danuta Obuchowicz. Ponownie aresztowano ją w lipcu 1945 roku w Gdańsku, gdzie została wysłana po zaopatrzenie medyczne. Bita i poniżana w śledztwie, nie wydała nikogo ze swoim współtowarzyszy. Skazano ją na śmierć, tuż przed wykonaniem wyroku powiedziała: „Niech żyje Polska! Niech żyje „Łupaszko”!

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Witów

O dostępność zapytaj w bibliotece: sygn. 929 (1 egz.)

Reviews:

„Mówili o tym miejscu Sala Śmiechu i nawet wtedy, sześćdziesiąt lat temu, nikt nie wiedział, skąd się ta nazwa wzięła.
– To wyglądało jak rzeźnia – powie dawny pracownik więzienia.
W podłodze między słupami śmierci wyżłobiono rowek. Spływała nim krew zaraz po egzekucji i potem, gdy już po niej sprzątano. – Tu, w rogu pomieszczenia, stał worek z trocinami. Rozsypywano je w miejscu, gdzie stał skazany. Miały pochłaniać jego krew i odchody – tłumaczy major Kowalski. (...)
Sala Śmiechu czekała na Danusię.
Luiza Łuniewska – rocznik 1971. Absolwentka Instytutu Stosunków Międzynarodowych UW. Dziennikarka i redaktorka. Pracowała w "Życiu Warszawy", "Ozonie" i "Newsweeku". Autorka reportaży i esejów historycznych.
Po książkę sięgnąłem, gdyż zaciekawił mnie opis, który składa się z wypowiedzi pewnych osób. Chciałem przeczytać ten utwór również dlatego, że o 'Ince' słyszałem niewiele. Nie żałuję swojej decyzji.
Muszę powiedzieć, że książka mnie wzruszyła. Były momenty, w których chciałem rzucić tym dziełem. Nie dlatego, że utwór jest zły. Szukając Inki. Życie i śmierć Danki Siedzikówny jest tak emocjonalną i książką opowiadającą o życiu i tragedii głównej bohaterki, iż w pewnym momencie to wszystko przechodzi na czytelnika, co pozwala jeszcze bardziej zrozumieć to dzieło. Jedno jest pewne – ta książka reporterska jest prawdziwa. Luiza Łuniewska rozmawiała z ludźmi, którzy opowiedzieli jej swoje wspomnienia, rodzinne historie oraz podzielili się wiedzą. Mogę śmiało powiedzieć, że jest to jedna z lepszych książek, jakie miałem okazję przeczytać w 2015 roku.
Młoda dziewczyna przyłącza się do oddziału partyzantów. Gdy toczyły się 'walki' z UB, opatrywała ona rany. Zostaje złapana, poddana niebywale brutalnemu śledztwu, osądzona i… zabita. Przez kogo? Winna jest koleżanka, która ją zdradziła. Mimo iż poddawano ją torturom, nic nie powiedziała.
„… i przysięgam być wierną Ojczyźnie mej, Rzeczpospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego. Prezydentowi Rzeczpospolitej Polskiej i Dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszna, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało. Tak mi dopomóż Bóg.” Książkę czyta się szybko. Ma ona zaledwie 253 strony. Opowiada m.in. o młodości Danki Siedzikówny. Utwór ten ukazuje też poświęcenia, jakie robili ludzie w szeregach AK. Ich odwagę i losy. Autorka nie dostarcza nam swoich przemyśleń. Szukając Inki. Życie i śmierć Danki Siedzikówny zawiera zdjęcia, które przybliżają nam postać głównej bohaterki oraz jej znajomych. Tortury, które są opisane – na szczęście autorka nie zataja ich – ukazują tak trudne do wyobrażenia sobie okrucieństwo, że… Okładka jest prosta. Widzimy na niej dziewczynę przywiązaną do krzesła, która ma pochyloną głowę. Być może jest to Danka Siedzikówna. Oddaje ona więcej, niż tysiąc słów. Jest bardzo refleksyjna.
Danusia, gdy zmarła miała tylko osiemnaście lat. Nie było jej dane posmakować życia osoby dorosłej. Na pewno cechuje ją wielka odwaga. Według mnie może być ona przykładem dla młodych ludzi. Nie chodzi o walczenie i obronę ojczyzny. Mam na myśli to, że jest ona wzorem tego, iż powinniśmy dotrzymywać obiecane słowo. Za wszelką cenę.
Książkę polecam przede wszystkim osobom, które o 'Ince' nie słyszały.
Współczesny świat pędzi. Każdy chce osiągnąć jak najwięcej. Zatrzymajmy się na chwilę, usiądźmy i zastanówmy, czy nie rzucaliśmy słów na wiatr. Może zacznijmy najpierw od tego, czy słowo ma teraz jakąś moc?
Dziękuję wydawnictwu The Facto za przekazanie egzemplarza recenzenckiego.
Tytuł: „Szukając Inki. Życie i śmierć Danki Siedzikówny” Autor: Luiza Łuniewska Wydawnictwo: The Facto Projekt okładki: Ilona Gostyńska-Rymkiewicz Korekta: Agata Mościcka Oprawa: miękka Wydanie: I Liczba stron: 253 Data wydania: 16.09.2015 ISBN: 978-83-61808-75-6