Naturalną potrzebą każdego z nas jest poczucie akceptacji społecznej. Nie jesteśmy stworzeni do tego, by żyć w pojedynkę. Już w dzieciństwie dążymy do nawiązania relacji z rówieśnikami i wszystkimi osobami z naszego otoczenia. Jeśli chcesz wiedzieć, jak znaleźć przyjaciół i na każdym kroku móc liczyć na przychylność ludzi, sięgnij po poradnik Dale’a Carnegie’a pod tytułem „Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi?”. Siła tkwi w prostocie. Carnegie prostym językiem napisał instrukcję na zdobycie przyjaciół, która może być pomocna wielu ludziom. Jeśli masz problem z odnajdywaniem się w relacjach towarzyskich, poradnik „Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi” jest z pewnością odpowiedzią na Twoje potrzeby. Książka w przystępny sposób przedstawia wiedzę o życiu, nawiązywaniu relacji z innymi i wpływaniu na ich zachowanie. Autor daje rady, jak korzystać z możliwości, które tkwią w Twojej podświadomości.

Wyjątkowe dzieło prozy dokumentalnej, którego bohaterowie, w dwugłosie, przedstawiają swoje losy – ociemniałego od urodzenia dziecka i przygotowującej je do aktywnego życia matki. Opowieść węgierskiej aktorki i dziennikarki, która jako żona lekarza i matka trzyletniej córki rodzi synka z rzadkim schorzeniem oczu, to opis zmagań z własną bezradnością, niemocą medycyny i z resztą nie zawsze życzliwego świata. W tle – perypetie zawodowe bohaterki, szczęśliwie i satysfakcjonująco rozwiązane, jej relacje z otoczeniem, dyskretnie i taktownie wspominany rozpad małżeństwa. Ociemniały syn przedstawia swoją perspektywę jako drugi, mniej aktywny narrator; mgliste wspomnienia z dzieciństwa, zawiłości w poznawaniu świata bez pomocy wzroku, nauka w szkole dla ociemniałych i w szkołach dla dzieci widzących, relacje z rówieśnikami, poszukiwanie swego miejsca, pasje muzyczne. Z obu tych narracji wyłania się obraz kobiety walecznej i upartej, respektującej i racjonalizującej fakty, ale równocześnie podejmującej uwieńczone sukcesem starania, aby niewidomego syna uczynić wartościowym, wykształconym człowiekiem, który w świecie ludzi widzących zrealizuje swoje zdolności i talenty, osiągnie samodzielność. Drogą do tego celu było dla obojga nie budowanie fizycznej i psychologicznej osłony, lecz stawianie czoła wyzwaniom. Z czasem musiał się z nimi mierzyć przede wszystkim syn; determinacja, wytrwałość i odwaga, własna i najbliższego otoczenia, pozwoliły mu spełniać marzenia, realizować aspiracje, usytuować się godnie w świecie ludzi widzących, czerpać radość z życia poprzez muzykę, podróże, a nawet wspinaczkę. Ta książka wzrusza nie poprzez łatwy sentymentalizm czy grę na współczuciu czytelnika. Jest poruszającym, ale i zdystansowanym, autoironicznym, sarkastycznym niekiedy, obrazem mądrej miłości, dzielności, odwagi; subtelnym autoportretem dwojga ludzi, którzy znajdują w sobie siłę, aby marzenia realizować wbrew i na przekór okolicznościom. Jej lektura uczy więcej niż niejeden obszerny tom literatury motywacyjnej. Osobom z niepełnosprawnością daje wsparcie i wskazuje drogę. Tych, dla których los był łaskawy, uczula na nieszczęście innych. Pokazuje, jak żyć bez wylewania nad sobą łez, za to racjonalnie, wytrwale i z miłością.